ROCZEK

dzisiaj ten blog skończył roczek.  Postrzegam to jako sukces, bo zakładając blog nie wierzyłem, że wytrwam tak długo. Zwłaszcza, że nie jestem wytrwały w realizacji celów. Wiele spraw pozaczynałem w ostatnich latach i bardzo szybko kończyłem te działania. Bez czekania na rezultat, a może startowałem w konkurencjach, do których nie mam predyspozycji. 

Jestem wdzięczny wszystkim, którzy dają radę przez te moje chaotyczne zapiski przebrnąć. Tym którzy czytają mnie regularnie i tym co zajrzą tu raz na jakiś czas. Zaś najbardziej jestem wdzięczny tym co mają odwagę coś skomentować i pomagają mi spojrzeć na temat z innego punktu widzenia. 

Dziwnę dla mnie jest to, że tych co komentują wprawdzie nie znam osobiście tylko wirtualnie, ale odbieram jako jedna z grup moich znajomych, a najlepsze jest to że mam wrażenie jakby wszyscy siedzieli na mojej kanapie i ostro coś komentowali.

Jeszcze obiecane odpowiedzi dla tych co byli odważni i napisali komentarze pod poprzednim postem

1. zwykle wybieram szafkę gdzieś z boku, żeby raczej być mniej widocznym, ale bez przesady. Nie robię szopki z ręcznikiem jako parawanem, bo byłby to w moim wydaniu tylko dodatkowa komplikacja w przebraniu się. Czyli stojący obok mnie ludzie, bliżej lub dalej są narażeni na prezentację dzieła Stwórcy w pełnej okazałości. 

2. Zawszę biorę prysznic bez względu czy są kabiny, przegrody czy ich w ogóle brak, nago mokre gacie byłyby dla mnie niezłym kłopotem i tak po zajęciach jak jestem mocno spocony mam problem ze spoconymi spodenkami, które nie chcą się odkleić od tyłka.

I fotka w ramach torcika urodzinowego