na pokuszenie

życie lubi rutynę, ja lubię rutynę w postaci godziny obiadu. Ponieważ, nie mam ochoty gotować sobie samemu obiadu, właściwie to nie ma ku temu warunków. Chodzę do pewnego baru na obiad, o tej samej godzinie, obsługa już zna moje życzenia i jest bardzo wyczulona na swojego jedynego oryginalnego klienta, do takiego stopnia, że jakiś czas temu Kuchcik zarobił OPR od koleżanek z kasy za nie właściwy standard, bardzo im zaniżył standard wykonania usługi.

Dzisiaj pierwszy dzień roku akademickiego i było zatrzęsienie nowych twarzy w tym barze, młodych twarzy. W zeszłym roku erjota mnie uprzedzał, że jak nastąpi październik będę cały czas oglądał ładnych młodych chłopców. W zeszłym roku tak jakoś mi umknęło, a w tym chyba w celu zbałamucenia mnie i żebym nie podejmował żadnych nerwowych decyzji w sprawie ewentualnego porzucenia Wrocławia zostałem wystawiony na pokuszenie, było jak na mnie za wielu ładnych chłopców na jeden metr kwadratowy, cud że zjadłem obiad.

To kuszenie było miłe, ale w moim analitycznym mózgu musiały powstać pytania, które pozwolę sobie zadać;
Jaka jest możliwa akceptowalna różnica wieku pomiędzy partnerami ? Pytanie powstało kiedy uświadomiłem sobie ile lat ma student, jestem stary nie ma co.
Jeśli różnica wieku jest ponad pięcioletnia to czy to jest miłość, przyjaźń czy zwykły biznes ? Znowu włączył mi się księgowy.